Friday, July 30, 2010

තාත්තා...


මා උපන් දා පටන්,
අම්මා වගේම තාත්තේ ඔයත්,
මා අසනීප වූ විටක ...මතකයි මට අද වගේම
දෙනෙතින් කඩාහැලූන කදුලු කැට සගවා සිනාසී මා හා,
ම‍ට දැක්වු සෙනහස...
නොදනිමි කෙසේ ගෙවන්නට කියා...
තාත්තේ,
කෙසේ හෝ ඉටු කරමි ඔබේ සිත තුල සැගව තිබූ ඒ...
සිහිනය.......
අද මා සමග මාගේ නොසිටියත් දනිමි මා ,
නුඹ සිටිනා වග මා පසුපස ...සෙවනැල්ල මෙන්
මාගේ දිනුම පැරදුම සමග...ඉතින්
පතමි මම ඔබේම පුතු වන්නට සැමදාම...
තාත්තේ....

4 comments:

  1. great idea machan..

    father is light house in our life ship....

    ReplyDelete
    Replies
    1. yap.. he helps us to navigate for the success

      Delete
  2. I also feel same feeling troni,,,

    ReplyDelete
    Replies
    1. real feelings cant convert into words gayathri. but im tried to do it..

      Delete