තාත්තා...

මා උපන් දා පටන්,

අම්මා වගේම තාත්තේ ඔයත්,

මා අසනීප වූ විටක ...මතකයි මට අද වගේම

දෙනෙතින් කඩාහැලූන කදුලු කැට සගවා සිනාසී මා හා,

ම‍ට දැක්වු සෙනහස...

නොදනිමි කෙසේ ගෙවන්නට කියා...

තාත්තේ,

කෙසේ හෝ ඉටු කරමි ඔබේ සිත තුල සැගව තිබූ ඒ...

සිහිනය.......

අද මා සමග මාගේ නොසිටියත් දනිමි මා ,

නුඹ සිටිනා වග මා පසුපස ...සෙවනැල්ල මෙන්

මාගේ දිනුම පැරදුම සමග...ඉතින්

පතමි මම ඔබේම පුතු වන්නට සැමදාම...

තාත්තේ....

සිහිනය....

හොද නරක තේරෙන වයසේ සිටම‍,

තිබුණි සිහිනයක් ලබන්නට සරසවි වරම්,

සා පෙළ සමත්ව ලැබිණ දිරියක් මාහට,

දිනන්නට උසස් පෙළ....

දිනා උසස් පෙළ පා නැගුවෙමි සරසවි බිමට,

සිතා විදින්නට ජීවිතය කුරැල්ලකු සේ...

එනමුදු උදෑසන සිට සවස්වන තුරැ

පොත් අතර සිර වී ,

දේශන ශාලාවක පුටුවක හිද

විදින්නෙමි ජීවිතය නිබන්ධන සමග...

අතීතය දෙසින්

උපන් දා සිටම,
ඉගෙන ගත්තෙමි ටිකෙන් ටික,
ජය ගත්තෙමි තරග විභාග,
සිතට දැනුන දැනෙන සතුට අපමනය...
නමුත්....
එදා සහ අද ගැන සිතන විට
දැනේ දුකක් මාහට
මන්ද,
එදා තිබූ නිදහස නැවත නොලැබෙනු ඇත.

Hi........ this is my first post in this blog....

but now i doesn't try to post some thing special.

keep in your mind... this blog about life of human and their dreams,targets...etc